3. Safari!

Lieve allemaal, ik ben nu een week terug van safari en heb enorm genoten. Ik was veel meer onder de indruk dan ik van te voren had verwacht. Ongelofelijk om deze grote wilde dieren van zó dichtbij te kunnen zien!

Donderdagochtend begon de safari vanuit Arusha. Ik werd met een taxi opgehaald bij mijn hostel, maar al na enkele meters kwamen we vast te staan in het verkeer en na een half uur zat er nog geen enkele beweging in. De president van Tanzania, John Magufuli, bleek in Arusha te zijn en dus chaos. Ik zag op google maps dat het 15 minuten lopen naar de verzamelplaats was en opperde dit plan. Doodsbang dat ik zou verdwalen (het was grotendeels in een rechte lijn dezelfde weg aflopen), besloot de organisatie mij op een pikipiki te zetten. In vijf minuten tijd was ik er vervolgens. Nadat ik een fikse stapel Tanzeniaanse Shilingi middel op straat had overhandigd (heel comfortabel) kon de safari beginnen! De groep bestond uit een Pools en een Duits stel, een Canadese jongeman (Jon) en ikzelf. Verder hadden we een chauffeur/gids genaamd Dio en een kok waarvan ik na 1 minuut de naam al kwijt was.

De eerste dag zijn we naar Tarangire National Park gereden. Dit gebied staat bekent om de vele savanne olifanten en daar hebben we er dan ook heel wat van kunnen zien! Het gebied is relatief klein maar daarentegen behoorlijk dichtbevolkt met dieren. Soms had ik het idee dat we na elke bocht weer getrakteerd werden op olifanten, giraffen, zebra’s, leeuwen, impala’s, apen, etc. Het meest opvallend vond ik wel dat de dieren geen enkele kick gaven als je bij hen in de buurt kwam. Ze negeerde de jeeps volledig en keken niet op of om. Ongestoord gingen ze verder met relaxen, eten of ontvlooien. Enerzijds natuurlijk wel fijn dat je ze niet steeds de stuipen op het lijf jaagt, anderzijds betekend het dat er elke dag dermate veel jeeps langs komen dat dit een onderdeel geworden is van hun ‘natuurlijke’ leefomgeving. Tja, ik doe er zelf ook aan mee. Eind van de dag zijn we naar de plek voor overnachting gereden. Ik had een campingtour geboekt (de goedkoopste optie), maar deze eerste nacht sliepen we in kleine kleihutjes. Erg kneuterig. Heerlijk vis gegeten en ’s avonds kunnen genieten van een muziek en acrobaten act.

De volgende ochtend na het ontbijt naar Serengeti National Park gereden. Dit was een minder aangename ervaring. Het grootste deel van de rit was over onverharde weg en ondanks dat alle ramen dicht waren kwam het stof in grote hoeveelheden de auto binnen. Zeker vier uur lang met hoge snelheid hobbel de bobbel naar de ingang van het park gereden. Als grote stofmonsters kwamen we daar aan. Het stof had een soort klei-achtige werking op het haar en ik zag er dan zelf ook uit als een wild dier. Onderweg nog wel een stop gemaakt bij een Masai-dorp waar we tegen betaling een rondleiding kregen en waar natuurlijk constant geprobeerd werd om meer geld van ons af te troggelen door donaties voor onderwijs te vragen of souvenirs te verkopen. Van mij had dit niet gehoeven, maar je moest als groep kiezen en een aantal wilde dit erg graag zien. Ik was meer onder de indruk van het leven van de Masai als je ze met hun koeien over de kale, stoffige vlaktes zag lopen in de brandende zon. Een erg hard leven lijkt mij, maar ik kreeg ook de indruk dat ze graag hun nomadenbestaan en tradities in stand houden. Liever zij dan ik! De naam Serengeti is afgeleid van de Maasai-taal en betekent letterlijk "Eindeloze vlaktes”. Het was even wennen om niet elke minuut een groot dier te spotten, maar het landschap daarentegen was heel bijzonder. Ook waren de dieren die we zagen erg speciaal. Zo hebben we o.a. Cheeta’s, luipaarden, leeuwen en mijn favoriet het nijlpaard gezien. Deze nacht hebben we wel in tenten geslapen. De camping lag midden in het park en had geen hekken om je tegen de dieren te beschermen. De kans dat er dus een waterbuffel, hyena, zebra etc. langs de tent kwam lopen was aanzienlijk. Oppassen geblazen als je ’s nachts de tent uit wilde om naar de WC te gaan. Ik heb niet best geslapen, maar erg genoten van alle geluiden die de dieren maakte (vooral het gelach van hyena’s !).

De derde dag de hele ochtend in Serengeti park rondgereden en weer een paar dieren van de ‘Big Five’ ( buffel, leeuw, luipaard, neushoorn en olifant) kunnen spotten. De grote zoektocht was naar een neushoorn en krokodil, maar helaas hebben we deze niet gezien. Van zebra’s en gnoes (wildebeest) hebben we daarentegen meer dan genoeg gezien! In grote getallen kwamen die voorbij, meestal in elkaars gezelschap. ’s Middags over dezelfde stoffige weg terug gereden naar de Ngorongoro-krater. Ditmaal waren we allemaal voorbereid en gingen we gewapend met sjaals om ons hoofd de stof tegemoet. De camping boven op de rand van de krater had een mooi uitzicht en nog veel belangrijker, een warme douche! Heerlijk om al het stof van je af te spoelen.

De laatste (vierde) dag zijn we ’s ochtends de krater in gereden. De omgeving is erg mooi en de grote (en kleine) wilde dieren blijven speciaal om te zien. Hier nijlpaarden op de kant kunnen zien lopen en dat geeft toch een beter beeld dan alleen de snuit en kont die boven het water uitsteken. In de krater ook veel mooie vogels gezien, zoals de kraanvogel, visarend, koritrap en secretarisvogel. Tijdens de lunch kwam er nog een olifant langs banjeren en moest iedereen maken dat ie weg kwam. Een paar oudere dames leken het gevaar niet te zien en moesten bijna aan hun haren weggesleurd worden door hun gids. Op het laatste moment nog een neushoorn gezien, alhoewel ik hier mijn grote twijfels bij heb. Zelfs met verrekijker (ideaal zulke groepsgenoten met goede camera’s en verrekijkers) was er niet meer dan een zwarte vlek te zien. ’s Middags terug naar Arusha gereden en daar afscheid genomen van de groep. Nu aan iedereen de grote taak om een selectie te maken van de vele foto’s die gemaakt zijn.

Ik ben direct met de Jeep naar Elsbeth, een vriendin van Tessa (mijn nichtje), gebracht. Elsbeth woont samen met haar man en zoontje in Arusha en ze hebben een heerlijk huis met mooie tuin. Aangezien ik wederom een stofbommetje was, mocht ik gebruik maken van hun (warme!) douche. Het was erg gezellig om hier op visite te zijn en de salade die Elsbeth had gemaakt was super lekker. Wijntje erbij…echt even bijkomen!

De volgende ochtend werd ik weer door een taxi opgehaald om mij naar het vliegveld te brengen. Dit is normaal gesproken 45 minuten rijden, maar ik heb er ruim 2,5 uur over gedaan. De president was nog steeds in de stad en daardoor was de weg naar het vliegveld afgesloten. Via een omweg zijn we er dan toch gekomen, maar deze weg was onverhard en dus was het stapvoets rijden. 50 minuten voordat mijn vliegtuig zou vertrekken kwam ik aan op het vliegveld. Snel ingecheckt en een sprintje naar de gate getrokken. Aldaar werd mij verteld dat mijn vlucht was verzet en dat ik nog een paar uurtjes moest wachten… Enerzijds blij mijn vlucht niet gemist te hebben, anderzijds voor niets zo gehaast (en om 5.30 uur opgestaan). Eindelijk in Mwanza aangekomen ben ik naar Anne gegaan en hebben we gezellig samen geluncht. Met frisse tegenzin (beetje overdreven) heb ik Anne weer gedag gezegd en heb ik de bus naar Musoma gepakt.

Terwijl ik dit verhaal schrijf zit ik heerlijk bij een Beach resort (Matvilla) te genieten van het uitzicht over Lake Victoria, lekker vers sapje (passievrucht, avocado en watermeloen; een top combinatie!) en gegrilde vis. Morgen begint de werkweek weer en ga ik zien of ik mijzelf nuttig kan maken. De afgelopen week had ik gehoopt echt te kunnen gaan starten met werken, maar dit komt nog steeds niet lekker van de grond. Een andere keer zal ik hier verder over uitweiden. Voor nu zeg ik kwaherini!